မီးပုံး ထြန္းခ်ိန္

လေရာင္က ကန္ေရျပင္ကို ျဖတ္စီးတယ္
မင္းရယ္သံသာ ၾကယ္ေတြျဖစ္ပါေတာ့ကြယ္
ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း ကိုယ္ျမင္ေနရမယ္ မဟုတ္လား

သြားေတာ့မယ္လို႕မေျပာျဖစ္ဘဲ
မင္းကို ႏႈတ္ဆက္မိခဲ့တယ္
ေရာက္ေတာ့မယ္ အားတင္းထားဆိုတဲ့
ဘုရားဖူး ေတာင္တက္လမ္းလိုေတာ့ ခရီးက ခ်ဳိမွ မခ်ဳိခဲ့တာပဲ
မင္းမ်က္ရည္ေပၚ ကိုယ္လည္း ဘယ္လိုရြက္လြင့္ ထြက္ခြာရက္ပါ့မလဲ

သီခ်င္းကို က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ ငိုမိတယ္
ရႈိက္သံေတြ အေမွာင္ထဲလြင့္သြားရင္
ပစ္လႊတ္လက္စ မီးပန္းပြင့္ေလးေတြ ညွဴိးမွာ စိုးရဲ႕ကြယ္
ဒီညဆို တို႕ၿမဳိ႕မွာ အေမွာင္တျခမ္း အလင္းတျခမ္း
ကိုယ္ထိုင္ေနတဲ့ ျပတင္းတဖက္မွာေတာ့ ေအးစက္စက္လမ္းေတြပဲ ျမင္ရရဲ႕။

လြမ္းတယ္လို႕ရြတ္ဆိုဖို႕ရာ စိတ္ကုန္မိတယ္
ကိုယ့္ ပုခံုးကို လာထိမယ့္ လက္ကေလးရယ္
မင္းခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ေလာကဓံကို ခဏေခါက္သိမ္း ေပးလွည့္ကြယ္
ေရာက္ရာအရပ္က ျပန္ခဲ့ရခ်င္တယ္. . . .

Continue Reading...

က်ိန္စာ

ငါေသဆံုးသြားတယ္လို႕အိပ္မက္မက္ၿပီးေနာက္တေန႔မွာပဲ
ငါ ရွင္သန္လာခဲ့တယ္
ေျခဦးတည့္ရာ သြားလာရင္း
ျမက္ရိုင္းေတြရဲ႕ ထိုးခြဲရာက
ငါ့ႏွလံုးေသြးမ်ား သည္ေျမေပၚစြန္းထင္လာခဲ့ျပန္ေပါ့။

ဘ၀ကိုနားလည္ဖို႕
ျပာလဲ့လဲ့ အလင္း စြန္းထင္းေနတဲ့
သူမမ်က္၀န္းမ်ားကို ဖတ္ရႈခဲ့
သည္သိုးေတြကို ဘယ္သူမ်ား လႊတ္ေၾကာင္းထားပါလိမ့္ကြယ္
ငါဟာ ဘယ္လုိအေရခြံမ်ားျခံဳထားမိျပန္သလဲ။

ခ်စ္တယ္ . . . အဲသည့္စကားလံုးက
အဆိပ္ရွိတယ္
မင္းငါ့ကို ေစ့ေစ့ၾကည့္စမ္းပါ ညီမရယ္
ငါမင္းကို အဆိပ္ရွိရွိခ်စ္ခဲ့ပါတယ္။
ဘယ္၀ံပုေလြမွေတာ့ သိုးေတြကို ေမြးျမဴဖို႕ႀကဳိးစားလိမ့္မလည္း
ငါလည္း ဆာေလာင္တတ္တဲ့ သားရဲပဲေလ။

မင္းနားလည္မႈအနည္းငယ္ စိုစြတ္ရဖို႕
စကားလံုးေတြကို ရွင္းျပေနရတာမ်ဳိးက
ေန၀င္ခ်ိန္ ထိုင္ေငးရင္း
လြမ္းတေငြ႕ေငြ႕ ရယ္ေမာ ရတာမ်ဳိးလို
ေသရည္ခ်ဳိကို တစိမ့္စိမ့္မ်ဳိခ်လိုက္ရတာမ်ဳိးလို
ရီေ၀ လႈိက္ေမာ .. အေတြးေတြနဲ႕ေျမာခ်င္တိုင္းေျမာရတာ
မဟုတ္ျပန္ခဲ့ဘူး။

ေျခာက္ေျခာက္ေသြ႕ေသြ႕
ေနာက္ဆုတ္ခဲ့ရျပန္တယ္။
သည္အေၾကာင္းျပန္ေတြးရင္
သေဘာတူညီမႈနဲ႕ ခ်ိတ္ခဲ့တဲ့
လက္သန္းကေလးကေတာင္
ငါ့ကို မေလးစားခ်င္ဘူးတဲ့။

မင္းငါ့ကို ယံုပါ
ငါ အိပ္မက္မက္ေနတယ္ . . ငါေသဆံုးသြားခဲ့တယ္လို႕ေပါ့။

Continue Reading...

က်ဳိးပဲ့လြယ္ေသာ ေန႕လယ္မ်ား

စကားလက္ဆံုက်ဖို႕ရာ
အခ်ိန္မရွိဘူး . . .
အရင္တံုးကအေတြးအေခၚေဟာင္းေတြအတိုင္း
စိတ္ကူးေတြသိမ္းဆည္း . . .အိမ္အျပန္ကို
စက္ဘီးကယ္ရီယာ အလြတ္ကေလးနဲ႕
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သယ္ေဆာင္ျပန္လာခဲ့။

သီခ်င္းခပ္ျပင္းျပင္း ေတြ နားေထာင္ဖို႕လည္း ၿငီးေငြ႕ေနမိတယ္
အဆင္သင့္ ေကာ္ဖီေတြမရွိတဲ့အလုပ္စားပြဲေထာင့္ဆီမွာ
အလြမ္းေတြလြင့္တက္ေနတာျမင္ရမွာလား
မင္းမရွိတဲ့အခါ။

အဲသည့္အခ်ိန္ဆို
ထမင္းစားခန္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွ
ထင္းမင္းစားခန္းတစ္ခုနဲ႕မတူဘူး . . .

Continue Reading...

ဧည့္သည္မွား (၂)

အလြမ္းဟာ
ကၽြန္ေတာ္ခုခံကာကြယ္နညး္မတတ္တဲ့
ထိုးႏွက္ခ်က္ေပါ့

အိမ္ေရွ႕ ေခါင္းေလာင္းႀကဳိးကေလးကေတာင္
သူ႕ကို တခၽြင္ခၽြင္လွဴပ္ခါမယ့္
သူမ လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြကို တမ္းတသတဲ့။

ဘ၀မွ အေပါင္း အႏႈတ္ေတြမ်ားခဲ့ေပမယ့္
သူမက ကၽြန္ေတာ့္ဟန္ခ်က္ညီမွ်မႈေတြကို ခ်ဳိးဖ်က္သြားတဲ့
ေႏြအိပ္မက္ . . .
ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မထြက္သြားဘူးလို႕
သေဘာတူညီမထားခဲ့ . .
ဘာယ္ေတာ့မွ ျပန္ေရာက္မလာေတာ့ပါဘူးလို႕လည္း
မေျပာထားခဲ့ရက္သား . . .နဲ႕

အခု ညီမေလးက ဘယ္ၿမဳိ႕မွာ သာေနတဲ့ လတစ္စင္းလဲ . . .

Continue Reading...

မေရးျဖစ္တဲ့စာ

နင္ လြမ္းေနခဲ့ရင္ . .
မိုးတိမ္ေတြကိုေျပာပါ . .၊ လမင္း ဆီကို မွာပါ
ပုလင္းထဲ စာတစ္ေၾကာင္းတစ္ေလ ေရးၿပီး
ျမစ္ျပင္က်ယ္မွ လမ္းၾကဳံပါးပါ..
နင္လြမ္းေနခဲ့တယ္ ဆိုရင္ေပါ့ဟာ ..

ဆတ္ကနဲ တေရးအႏိုးမွာ ငါ့ကို တိုးတိုးေလးခၚပါ
ငါတို႕အိမ္ေရွ႕က စာတိုက္ပုန္း အႏြမ္းေလးကို
ျမင္ေယာင္ၾကည့္ပါ
အတူရယ္ေမာေနၾက ျပက္လံုးေဟာင္းေလးကို
ျပန္ေတြးေနပါ။

ပ်ံလႊားေတြအမ်ားႀကီးျမင္ရမယ့္လို႕
ေႏြဦး မတိုင္ခင္က ေမွ်ာ္လင့္မိေပမယ့္
ေဖေဖာ္၀ါရီမွာ မိုးေတြရြာတယ္
ေမ့ေလွ်ာ့ခံေနတဲ့ ေခ်ာ့ကလက္ေတာင့္ကေလးလိုပဲ
ငါ့ ႏြမ္းလွ် အရည္ေပ်ာ္က်ခဲ့ရတယ္။
ပ်ံလႊားေတြအမ်ားႀကီး မလာေပမယ့္
ငါတို႕ အတူတူ အစာေၾကြးဖူးတဲ့ စာ၀တီးေလးေတြက တက်ီက်ီပါပဲ။

ငါတို႕ အိမ္ခန္းထဲဆီ လေရာင္ကို ခပ္ယူၾကည့္ဖူးတယ္
ငါတို႕ အိမ္နားက သစ္ပင္ရိပ္မွာ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္
ထိုင္ေနၾကည့္ဖူးတယ္
အဲသည့္အခ်ိန္ငါက ငါတို႕ အထီးက်န္ျခင္းကို နားမလည္ႏိုင္ခဲ့။
နင္လြမ္းေနမယ့္လို႕ ငါမယုံၾကည္ေပမယ့္
နင္လြမ္းေနဟန္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႕ ငါစာေရးလိုက္တယ္
သည္စာကို ဖတ္ရင္း နင့္မ်က္ရည္မွာ ငါ့၀ိဉာဏ္
တျဖတ္ျဖတ္လက္ေနမွာကို ငါျမင္ေယာင္မိတယ္ . .

နင္လြမ္းေနတဲ့အခါ သိပ္၀မ္းနည္းတတ္တာ
ငါသိတယ္ . .
ေနာက္ဆံုး ဒါဟာလည္း
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လံုးေခ်လြင့္ပစ္ရတဲ့
စာတစ္ေစာင္ပဲျဖစ္လာတယ္ . .

Continue Reading...

အရိပ္ ဇာတ္လမ္း

မိုက္မဲစြာ က်ိန္ဆဲနည္းမ်ားကို
ဘယ္တံုးကမွ မသင္ၾကားခဲ့ရေပမယ့္
ငါတို႕ ကၽြမ္းက်င္ၾကတယ္ . . .
ငါတို႕ခ်စ္တတ္ခဲ့ၾကသလိုေပါ့။

ၿမဳိ႕ဆီကေန
လမ္းကေလးကထြက္ေျပးသြားတယ္ . . .
သူ႕ကိုေျခရာခံဖို႕မလိုအပ္ေပမယ့္
သူ႕ကို နင္းေလွ်ာက္ရင္းပဲ ငါထြက္ေျပးခဲ့ရျပန္တယ္..
ေက်းဇူးျပဳ၍ ငါ့ကိုတယ္လီဖံုးမေခၚပါနဲ႕

နင္ဟာ ငါ့ရဲ႕မွားယြင္းမႈတစ္ခုဆိုရင္လည္း
နင္ဟာ ငါ့ဘ၀ထဲကပဲျဖစ္တယ္ . .
အဲသည့္ေန႕က ငါနင့္ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုး
ေရျပင္ေပၚ နေမာ္နမဲ့ ျပဳတ္က်သြားတာ ငါျပန္ျမင္မိတယ္.

ဒါဟာ အဆံုးသတ္ဆိုပါေတာ့
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္စဖို႕ ငါအၿမဲေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္...။

Continue Reading...

အဆိပ္ပင္

မင္းမ်က္၀န္းေတြက စခဲ့တာမို႔
မင္းပဲ တာ၀န္ယူပါ။
ငါ့ကိုမင္း ကယ္တင္ခဲ့တာလို႔
ငါယံုၾကည္သလို
င့ါကို ဆက္လက္နားလည္ပါ။

ငါဟာ မကယ္ေကာင္းတဲ့ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းဆိုလည္း
ငါဟာ လဲၿပိဳလုလု ျမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ပါ
ငါ့ေကာင္းကင္ယံမွာ ဆက္လက္ထြန္းလင္းပါ
ငါ့ရြက္ေၾကြေတြေပၚ မင္းအလင္းကို ဆက္လက္ျဖန္းပက္ပါကြယ္။

မင္းလက္ဖ၀ါးနဲ႔ ဆယ္ယူခဲ့တာမို႔
ငါ့ကိုမင္း ဆက္လက္ၾကည္ျဖဴပါ
ငါဟာ ေျမာလြင့္ေနခဲ့ဖူးသလို
ငါဟာ ဆိုက္ကပ္ခ်ိန္မွာ လႈိင္းအတိုင္းမတည္ၿငိမ္ႏိုင္တာမို႔
င့ါရြက္တိုင္ကို မင္းပဲဆက္လက္ထိန္းသိမ္းလွည့္ပါ။

ေနာက္ထပ္ေျမမရွိ
ေနာက္ထပ္ဖမ္းဆုပ္ေမွ်ာ္လင့္စရာ အသိတရားကိုလည္း မသိ
ငါ့ကိုငါ စြန္ၾကိဳးနဲ႔ၿငိေနတဲ့ငွက္လို႔လည္း ငါမယံုမိဘူး
ေလာက္ကၽြမ္းလက္စ မီးတစ္စပါအခ်စ္ရယ္
မင္းကို မကူးစက္လိုေပမယ့္လည္း
ငါဟာ ၿငိမ္းသတ္ခံရျခင္းနဲ႔ လြဲေခ်ာ္ခ်င္ခဲ့တယ္…

Continue Reading...

မေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ႏွင္း

သူက ကိုယ့္ကို
သတိရေနတယ္လို႕မ်ား ေျပာလိုက္သလား
သူ႕ကို သိမ္းထုပ္ထားတဲ့ အိပ္မက္ဆိုးက ပဲ
လွမ္းေျပာလိုက္တာလား . . . .။

ေသာင္အတိုင္းေျမာခဲ့တာမို႕
ကမ္းကို ေမွ်ာ္စရာမလိုခဲ့။
ဘ၀ ဆိုတာ နဲ႕ စဖြင့္လိုက္တာနဲ႕
စကားေတြေလးလံလာ လိမ့္မယ္
သိခဲ့။
ေျခလွမ္းတိုင္း ျမဴထဲျမဳပ္၀င္သြားတာမို႕
ေအးစက္ေနတဲ့ဆူးခ်က္ေတြကို
ျမင္ရတယ္ . . .။

ညဆိုတာ အတိုင္းအတာ ရွိေပမယ့္
အလင္းကို ျမင္ခြင့္မရခဲ့ဘူး။
သည္မွာ အဓိပၸါယ္တစ္ခုခုမ်ား ရွာၾကည့္ေနမိသလားပဲ
ဘာကိုမွ မဆိုလိုခဲ့တာမို႕
အေျဖမရွိႏိုင္တာ ေသခ်ာတယ္။

Continue Reading...