အလြမ္းဟာ
ကၽြန္ေတာ္ခုခံကာကြယ္နညး္မတတ္တဲ့
ထိုးႏွက္ခ်က္ေပါ့
အိမ္ေရွ႕ ေခါင္းေလာင္းႀကဳိးကေလးကေတာင္
သူ႕ကို တခၽြင္ခၽြင္လွဴပ္ခါမယ့္
သူမ လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြကို တမ္းတသတဲ့။
ဘ၀မွ အေပါင္း အႏႈတ္ေတြမ်ားခဲ့ေပမယ့္
သူမက ကၽြန္ေတာ့္ဟန္ခ်က္ညီမွ်မႈေတြကို ခ်ဳိးဖ်က္သြားတဲ့
ေႏြအိပ္မက္ . . .
ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မထြက္သြားဘူးလို႕
သေဘာတူညီမထားခဲ့ . .
ဘာယ္ေတာ့မွ ျပန္ေရာက္မလာေတာ့ပါဘူးလို႕လည္း
မေျပာထားခဲ့ရက္သား . . .နဲ႕
အခု ညီမေလးက ဘယ္ၿမဳိ႕မွာ သာေနတဲ့ လတစ္စင္းလဲ . . .
No comments:
Post a Comment