သတိရေနရံုပဲ ငါတတ္ႏိုင္တယ္...
က်န္တာေတြကေတာ့ ကံၾကမၼာအတိုင္းေပါ့
စကားေတြအမ်ားႀကီး ေျပာျဖစ္ေပမယ့္
တစ္ေယာက္ႏွလံုးသားကိုတစ္ေယာက္
အျပန္လွန္ ရွာေဖြဖို႕ပ်က္ကြက္ခဲ့တယ္။
ခ်ဥ္းကပ္လမ္းအလြဲမွာ
ေ၀းလြင့္အဆံုးသတ္
စစ္ပြဲေတြရပ္တံ့သြားရင္ေတာင္
ရန္ညွဳိးေတြ တျဖတ္ျဖတ္လြင့္ေနဦးမွာ
ဘ၀ကိုမုန္းခဲ့တယ္
ပြဲေတာ္နဲ႕ မသက္ဆိုင္တဲ့ အေၾကြေစ့ေလးလို . .
ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ကိုယ္ မေရြ႔ႏိုင္တဲ့ သစ္ရြက္အေသေလးလို . . .
အလင္းကို မတို႕ထိဝံ့တဲ့ အေမွာင္ က်င့္သားရမ်က္ဝန္းေတြလို . . .
ျဖစ္စဥ္က ဇာတ္ညႊန္းကိုၿဖဳိခြဲ သြားၿပီးေနာက္. . .
ငါ့ရဲ႕ အလင္းမဲ့ ေလာင္ကြ်မ္းျခင္းကို
ၾကယ္ေတြရႈံးနိမ့္သြားၿပီ . . . . .။
No comments:
Post a Comment