လေရာင္က ကန္ေရျပင္ကို ျဖတ္စီးတယ္
မင္းရယ္သံသာ ၾကယ္ေတြျဖစ္ပါေတာ့ကြယ္
ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း ကိုယ္ျမင္ေနရမယ္ မဟုတ္လား
သြားေတာ့မယ္လို႕မေျပာျဖစ္ဘဲ
မင္းကို ႏႈတ္ဆက္မိခဲ့တယ္
ေရာက္ေတာ့မယ္ အားတင္းထားဆိုတဲ့
ဘုရားဖူး ေတာင္တက္လမ္းလိုေတာ့ ခရီးက ခ်ဳိမွ မခ်ဳိခဲ့တာပဲ
မင္းမ်က္ရည္ေပၚ ကိုယ္လည္း ဘယ္လိုရြက္လြင့္ ထြက္ခြာရက္ပါ့မလဲ
သီခ်င္းကို က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ ငိုမိတယ္
ရႈိက္သံေတြ အေမွာင္ထဲလြင့္သြားရင္
ပစ္လႊတ္လက္စ မီးပန္းပြင့္ေလးေတြ ညွဴိးမွာ စိုးရဲ႕ကြယ္
ဒီညဆို တို႕ၿမဳိ႕မွာ အေမွာင္တျခမ္း အလင္းတျခမ္း
ကိုယ္ထိုင္ေနတဲ့ ျပတင္းတဖက္မွာေတာ့ ေအးစက္စက္လမ္းေတြပဲ ျမင္ရရဲ႕။
လြမ္းတယ္လို႕ရြတ္ဆိုဖို႕ရာ စိတ္ကုန္မိတယ္
ကိုယ့္ ပုခံုးကို လာထိမယ့္ လက္ကေလးရယ္
မင္းခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ေလာကဓံကို ခဏေခါက္သိမ္း ေပးလွည့္ကြယ္
ေရာက္ရာအရပ္က ျပန္ခဲ့ရခ်င္တယ္. . . .
No comments:
Post a Comment