ဘယ်မှ မရောက်တဲ့ လမ်းပါ
ကိုယ့် စွဲလန်းစိတ်က
မခွဲခွာနိုင်တဲ့ ခြေလှမ်းတွေ။
နယုန် . .
ပေါက္ခရဝဿမိုး
တိုးတိုးလေး ကိုယ့်ရင်မှာရွာပါ။
မနက်ဖြန်ရောက်ရင်
မြက်ခင်း စိမ်းစိမ်းလေးတွေအကြောင်းပြောရအောင် . .
ကိုယ့်ကို ဖုန်းခေါ်ပါ . .။
နယုန် . .
တိမ်တွေကို မင်းရွေ့ပစ်လိုက်ချိန်မှာပဲ
အိပ်မက်က လန့်နိုးခဲ့တယ်။
ကိုယ်က ဆက်လျှောက်နေမိဆဲ
တစ်ယောက်ထည်း။
No comments:
Post a Comment